در پی وقوع آتش‌سوزی شدید در بخش عراقی تالاب هورالعظیم و گسترش دود ناشی از آن به نیمه غربی استان، شش شهرستان خوزستان با تصمیم استانداری به حالت نیمه تعطیل درآمدند. فعالیت ادارات، مراکز آموزشی و دستگاه‌های اجرایی در روز شنبه هفتم تیر ۱۴۰۴ به‌صورت دورکاری اعلام شده است. این در حالی است که آلودگی هوای خوزستان بار دیگر سلامت هزاران شهروند را تهدید می‌کند و جمهوری اسلامی، همانند همیشه، در مقابله با بحران ناتوان و بی‌برنامه ظاهر شده است.
نفس‌های خوزستان در محاصره دود
بر اساس اعلام رسمی استانداری، شهرستان‌های اهواز، حمیدیه، هویزه، دشت آزادگان، کارون و باوی مشمول تصمیم تعطیلی و دورکاری شدند. منشأ اصلی بحران، آتش‌سوزی گسترده‌ای است که در بخش عراقی تالاب هورالعظیم رخ داده و به‌واسطه وزش بادهای غربی، دود ناشی از آن به سرعت وارد خاک ایران شده است.
آلودگی هوای خوزستان در سال‌های اخیر همواره یکی از چالش‌های جدی محیط‌زیستی کشور بوده و حالا بار دیگر به بحرانی نفس‌گیر برای شهروندان این استان تبدیل شده است. متأسفانه امکانات پیشگیری و مقابله با چنین شرایطی از سوی جمهوری اسلامی فراهم نشده و مردم ناچارند با استفاده از ماسک‌های بی‌اثر و توصیه‌های تکراری «در خانه بمانید»، به جنگ آلودگی بروند.
سلامت مردم در خطر؛ آلودگی هوای خوزستان زیر سایه بی‌کفایتی
طی سال‌های گذشته، هشدارهای مکرر متخصصان درباره خشک شدن تدریجی تالاب‌ها، فعالیت‌های نفتی مخرب، و بی‌توجهی حاکمیت نسبت به حفظ اکوسیستم‌ها نادیده گرفته شده است. حالا مردم خوزستان باید تاوان این بی‌تدبیری‌ها را با ریه‌های خود پرداخت کنند.
در شرایطی که آلودگی هوای خوزستان به مرحله هشدار قرمز رسیده، هیچ اقدام فوری برای توزیع ماسک فیلتردار، راه‌اندازی کلینیک‌های سیار تنفسی یا تخلیه مناطق آلوده از سوی نهادهای رسمی انجام نشده است. تنها توصیه حکومت به مردم این است که از خانه خارج نشوند، آن‌هم بدون ارائه امکانات حمایتی.
فقدان مدیریت بحران، نبود آموزش عمومی و عدم پاسخگویی مسئولان باعث شده تا آلودگی هوا از یک تهدید طبیعی به یک بحران انسانی بدل شود.
دورکاری؛ مسکنی ناکارآمد برای زخمی مزمن
تصمیم به دورکاری، هرچند موقتی و اضطراری است، اما واقعیت آن است که جمهوری اسلامی هیچ برنامه درازمدتی برای مهار بحران آلودگی هوای خوزستان ندارد. این دورکاری بیشتر از آن‌که نشانه‌ی تدبیر باشد، انعکاسی از فرار از مسئولیت است.
مشخص نیست که پس از پایان این شرایط، چه اقداماتی برای جبران آسیب‌های وارده به مردم انجام خواهد شد. بانک‌ها نیز هنوز وضعیت مشخصی ندارند و فقط به تصمیم شورای هماهنگی استان موکول شده‌اند، که این خود بر بی‌نظمی موجود افزوده است.
از سوی دیگر، برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که بیمارستان‌های شهرهای مشمول تعطیلی با افزایش مراجعه بیماران تنفسی مواجه شده‌اند؛ اما به دلیل کمبود تجهیزات، قادر به خدمات‌رسانی مؤثر نیستند. این وضعیت بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی نه در مدیریت، نه در پیشگیری و نه در درمان، برنامه و اراده‌ای برای نجات مردم خوزستان ندارد.
مطالعه بيشتر : قيمت طلا امروز ۲۵ خرداد ۱۴۰۴ و سقوط اقتصاد ایران
جمع‌بندی:
تکرار سالانه بحران آلودگی هوای خوزستان و عدم پاسخگویی مؤثر، این تصور را تقویت کرده که حاکمیت جمهوری اسلامی، حفظ جان مردم را اولویت خود نمی‌داند. خوزستان، علی‌رغم منابع عظیم نفت و گاز، بار دیگر به‌جای پیشرفت، با دود، بیماری و ناتوانی ساختاری روبه‌روست. اگر اراده‌ای برای نجات این استان وجود دارد، باید از شعار فاصله گرفت و به سوی اقدامات واقعی، فوری و مردمی حرکت کرد.
