اعتراضات مراکش نقش بی‌سابقه رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی را آشکار کرد؛ جایی که پلتفرم‌های دیجیتال به میدان اصلی انتقال تصویر جنبش و شعله‌ور شدن خیابان بدل شدند.
رسانه سنتی در برابر چالش‌های تازه
با آغاز اعتراضات مراکش، رسانه‌های سنتی خود را در موقعیتی دشوار یافتند. تلویزیون و روزنامه‌ها دیگر منبع انحصاری خبر نبودند و گاه به کندی یا جانبداری متهم شدند. در مقابل، ویدئوهای زنده در اینترنت لحظه‌به‌لحظه رویدادها را ثبت کردند و همین باعث شد مردم بیش از پیش به سراغ منابع جایگزین برای پیگیری آنچه در میدان رخ می‌دهد بروند.
چرا اعتراضات مراکش شعله‌ور شد؟
اعتراضات مراکش از خلأ شکل نگرفت، بلکه نتیجه انباشت بحران‌های اقتصادی و اجتماعی بود. افزایش سریع قیمت‌ها، بالا رفتن نرخ بیکاری به‌ویژه در میان جوانان، و نیز احساس عمومی نسبت به افت خدمات اساسی مانند آموزش و بهداشت، همگی خشم عمومی را شعله‌ور کردند. همچنین، نبود اصلاحات ملموس یا راهکارهای فوری باعث شد هزاران نفر به خیابان‌ها بیایند و نارضایتی خود را از وضعیت موجود ابراز کنند. این دلایل سبب شد اعتراضات گسترده‌تر و سازمان‌یافته‌تر از موج‌های پیشین باشد.
شبکه‌های اجتماعی صدای خیابان در اعتراضات مراکش
شبکه‌های اجتماعی در پوشش اعتراضات مراکش نقشی محوری ایفا کردند. پلتفرم‌هایی مانند توییتر، فیسبوک و اینستاگرام به ابزارهایی برای انتشار سریع اخبار، تبادل تصاویر و ویدئوهایی بدل شدند که واقعیت میدانی را خارج از سانسور رسمی نشان می‌دادند. فعالان نه‌تنها برای اطلاع‌رسانی، بلکه برای سازمان‌دهی جنبش، ارسال پیام‌های همبستگی و جلب توجه رسانه‌های بین‌المللی از این فضا استفاده کردند.
مطالعه بيشتر : آیا نقره پس از پیش‌بینی‌های «پدر پولدار» هوشمندانه‌ترین سرمایه‌گذاری می‌شود؟
تصویری از جنبش میان داخل و خارج
تأثیر رسانه‌های دیجیتال تنها به داخل کشور محدود نماند، بلکه تصویری را شکل داد که جهان از اعتراضات مراکش دریافت کرد. شبکه‌های جهانی و خبرگزاری‌ها محتوایی را که شهروندان مستقیماً با تلفن‌های همراه خود منتشر می‌کردند، بازنشر دادند و همین باعث شد روایت مردمی از هر زمان قوی‌تر شود. این دینامیک نشان داد که رسانه‌های نوین به ابزاری برای فشار بر دولت و وسیله‌ای برای بین‌المللی کردن مسئله در برابر افکار عمومی جهانی بدل شده‌اند.
اعتراضات مراکش دیگر صرفاً یک رویداد داخلی نیست، بلکه به الگویی از قدرت رسانه‌های دیجیتال در بازتعریف رابطه میان خیابان و حاکمیت تبدیل شده است. در حالی‌که جهان تحولات میدانی را زیر نظر دارد، پرسش اصلی این است: آیا دولت مراکش می‌تواند خشم خیابان را در دوره‌ای مهار کند که پلتفرم‌های دیجیتال بر افکار عمومی تسلط دارند؟
