ایران خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند؛ در میانه افزایش تنش‌های منطقه‌ای، تحرکات پنهان و همکاری امنیتی با چین، منطقه را در آستانه شعله‌ور شدن قرار داده است.
۱. آیا ایران خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند؟ نشانه‌ها و تحرکات مشکوک
در بحبوحه‌ی افزایش تنش‌ها میان تهران و تل‌آویو، گزارش‌های اطلاعاتی پی‌درپی حکایت از آن دارد که ایران خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند. تصاویر ماهواره‌ای، فعالیت‌های غیرعادی در پایگاه‌های سپاه پاسداران و جابجایی موشک‌های دوربرد در نزدیکی خلیج فارس را نشان داده‌اند.
همزمان با این تحرکات، فرماندهان سپاه پاسداران جلسات محرمانه‌ای با مقامات چینی برگزار کرده‌اند؛ مسئله‌ای که تردیدها درباره آمادگی برای سناریوی نظامی گسترده را افزایش داده است. سکوت رسانه‌ای رسمی نیز بر ابهام وضعیت افزوده است.
وزیر دفاع جدید ایران اعلام کرده است که کشور آماده‌ی «بازدارندگی کامل» است، که به‌عنوان نشانه‌ای آشکار از آن تلقی می‌شود که جمهوری اسلامی واقعاً خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند.
۲. چین در تصویر: پشتیبانی لجستیکی یا صف‌آرایی نظامی؟
در میان نشانه‌های آماده‌سازی برای جنگ، نقش چین بیش از پیش برجسته شده است. همکاری‌های امنیتی و نظامی میان دو کشور در زمانی حساس افزایش یافته، درحالی‌که گزارش‌ها حاکی از آن است که ایران خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند.
دیدار هیئت‌های نظامی و توافق‌های آموزشی مشترک، نشان‌دهنده‌ی احتمال ارائه‌ی حمایت چین در صورت آغاز درگیری است. هرچند پکن به‌طور رسمی موضع محتاطانه‌ای دارد، اما منافعش در امنیت انرژی و تنگه هرمز، احتمال حمایت از ثبات ایران را افزایش می‌دهد.
اطلاعات درز کرده نشان می‌دهد که رصد پیشرفته‌ی اطلاعاتی در جریان است، از جمله پایش تحرکات نیروهای غربی در منطقه؛ مسئله‌ای که نشان می‌دهد ایران خطر حمله را جدی گرفته یا شاید به حمله پیش‌دستانه می‌اندیشد.
مطالعه بيشتر : سخنرانی شاه رضا پهلوی، واکنش‌های بین‌المللی را برانگیخت؛ نقشه راه برای نجات ایران از قلب اروپا
۳. هشدارهای بین‌المللی و ترس از انفجار منطقه‌ای
واکنش‌های بین‌المللی به گزارش‌هایی مبنی بر این‌که ایران خود را برای رویارویی نظامی قریب‌الوقوع آماده می‌کند، سریع و شدید بوده‌اند. ایالات متحده نگرانی خود را اعلام کرده و سطح آمادگی نیروهای خود در منطقه را افزایش داده، در حالی که اسرائیل نیز تدابیر دفاعی و سطح هشدار را در تاسیسات حساس بالا برده است.
در همین حال، کشورهای خلیج فارس از تکرار سناریوی جنگی گسترده هراس دارند. امارات و عربستان سعودی جلسات امنیتی فشرده‌ای برگزار کرده‌اند تا خود را برای هر تحول احتمالی آماده کنند. اروپا نیز خواستار خویشتنداری شده، اما نشانه‌های میدانی خبر از تنش فزاینده می‌دهند.
در میانه‌ی این چشم‌انداز تیره و تار، این پرسش باقی می‌ماند: آیا منطقه بار دیگر در آستانه یک انفجار نظامی قرار دارد؟ شواهد موجود، پاسخ ناخوشایندی را در برابر ما قرار می‌دهند.
