آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ این پرسش پس از تعطیلی ۱۱ استان به‌دلیل گرمای شدید و خشکسالی بار دیگر مطرح شده است.
آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ تصمیمی راهبردی یا فرار از واقعیت؟
در اقدامی کم‌سابقه، دولت ایران تعطیلی رسمی در ۱۱ استان را به‌دلیل گرمای بی‌سابقه و کمبود شدید آب اعلام کرد. این تصمیم موجی از واکنش‌ها را برانگیخت و بسیاری این سؤال را مطرح کردند که آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟
بر اساس گزارش رسانه‌های داخلی، این تصمیم پس از هشدارهایی درباره احتمال فروپاشی شبکه برق و آب به‌ویژه در خوزستان و سیستان و بلوچستان اتخاذ شد. هرچند برخی معتقدند این اقدام می‌تواند فشار روی زیرساخت‌ها را کاهش دهد، اما بسیاری آن را یک «تسکین موقتی» دانسته و آن را بی‌ارتباط با حل ریشه‌ای بحران می‌دانند. آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ تبدیل به شعاری شده که نشان از بی‌اعتمادی عمومی به سیاست‌های جاری دارد.
خشکسالی ساختاری، نه صرفاً آب‌وهوایی
فراتر از شعارها و تصمیمات موقت، آمارها نشان می‌دهند که بحران آب در ایران ریشه‌ای و ساختاری است. طبق گزارش برنامه توسعه سازمان ملل، ایران سالانه بیش از ۸۰ درصد منابع آب تجدیدپذیر خود را مصرف می‌کند؛ رقمی هشداردهنده.
سال‌هاست که خشکسالی روستاها را خالی و کشاورزان را به حاشیه‌نشینی در شهرها وادار کرده است. حتی در تهران نیز قطعی‌های مکرر آب گزارش شده است. آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ به دغدغه‌ای روزمره در افکار عمومی بدل شده است.
تعطیلی رسمی شاید مصرف کولرها و آب در ادارات دولتی را کاهش دهد، اما مدیریتی نادرست، زیرساخت‌های فرسوده و تخریب منابع طبیعی را جبران نمی‌کند. آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ پرسشی است که بیشتر به طنز تلخ شبیه است تا راه‌حل واقعی.
واکنش‌های بین‌المللی: نگرانی، نه همدلی
رسانه‌های معتبر جهان به این خبر توجه ویژه‌ای نشان دادند و صراحتاً پرسیدند: آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ واشنگتن‌پست این تصمیم را اعتراف غیرمستقیم به شکست سیاست‌های زیست‌محیطی دانست، در حالی که لوموند آن را «بحرانی وجودی» برای ایران توصیف کرد.
سخنگوی سازمان ملل نیز ایران را به همکاری با کارشناسان بین‌المللی دعوت کرد و هشدار داد که تعطیلی‌ها راه‌حل پایدار نیستند. هم‌زمان، مقام‌های ایرانی از ارائه برنامه‌ای بلندمدت طفره می‌روند.
در شبکه‌های اجتماعی، هشتگ آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ به‌سرعت فراگیر شد. بسیاری آن را نمادی از فرار حاکمیت از پاسخگویی واقعی دانستند.
مطالعه بيشتر : شهبانو فرح پهلوی در کنفرانس مونیخ: “نور ایران بر تاریکی اهریمن پیروز خواهد شد”
چشم‌اندازی مبهم و بحرانی
در غیاب یک نقشه راه روشن، ایران بین گرمای مرگبار و تصمیم‌های موقتی گرفتار شده است. آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟ پاسخ ساده‌ای ندارد، اما آنچه مسلم است اینکه بحران در حال تبدیل شدن به فاجعه‌ای ملی است.
سرمایه‌گذاری ناکافی، سیاست‌های ناکارآمد در کشاورزی و صنایع پرمصرف، و بی‌توجهی به هشدارهای کارشناسان داخلی و بین‌المللی، همگی به این بحران دامن زده‌اند.
در پایان، نباید تنها گرما و خشکسالی را مقصر دانست، بلکه سیاست‌هایی که اقلیم را به ابزار سیاسی بدل کرده‌اند، نقش اصلی را ایفا می‌کنند. در این شرایط، تنها یک سؤال تکرار می‌شود: آیا تعطیلی رسمی می‌تواند ایران را از بحران آب نجات دهد؟
