در اقدامی بی‌سابقه، افشاگری MI5 از نفوذی خطرناک در قلب دموکراسی بریتانیا پرده برداشت؛ جایی که برخی صداها در پارلمان ظاهراً برای لندن سخن می‌گویند، اما شاید در خدمت منافع دیگران باشند.
شوک در لندن… زمانی که MI5 سکوت را شکست
هیچ‌کس در لندن انتظار نداشت سازمان اطلاعات و امنیت داخلی بریتانیا، MI5، چنین هشدار تندی بدهد. در بیانیه‌ای کم‌سابقه، این سازمان اعلام کرد که نمایندگان و کارکنان پارلمان بریتانیا ممکن است هدف ـ یا حتی ابزار ـ جاسوسانی از روسیه، چین و ایران باشند.
این هشدار بی‌دلیل نبود؛ درست پس از آن صادر شد که دادگاه محاکمه‌ی دو شهروند بریتانیایی متهم به جاسوسی برای چین را متوقف کرد، چون دولت نتوانسته بود مدارک کافی ارائه دهد. همین ماجرا دوباره بحث نفوذ خارجی در ساختار سیاسی لندن را شعله‌ور کرد.
گزارش افشاگری MI5 تأکید می‌کند که روش‌های نفوذ دیگر محدود به سرقت اطلاعات یا تهدید مستقیم نیست، بلکه شامل تطمیع مالی، ایجاد روابط بلندمدت شخصی و حتی بهره‌گیری از کمپین‌های دیجیتال برای شکل‌دهی به افکار نمایندگان نیز می‌شود.
افشاگری MI5 و چهره‌ی پنهان وست‌مینستر
از زمان انتشار افشاگری MI5، پرسش‌های نگران‌کننده‌ای در راهروهای وست‌مینستر می‌پیچد: چه کسانی با لهجه‌ی لندن سخن می‌گویند اما برای بریتانیا کار نمی‌کنند؟
MI5 از تلاش کشورهای متخاصم برای تأثیرگذاری نرم از طریق مؤسسات حقوقی، گروه‌های لابی و پروژه‌های فرهنگی ظاهراً بی‌ضرر هشدار داده است. منابع امنیتی می‌گویند برخی از کارکنان پارلمان با نهادهایی در ارتباطند که اهداف واقعی‌شان مبهم و خطرناک است.
یکی از مقامات ارشد امنیتی در گفت‌وگویی غیررسمی گفت:
«وقتی دموکراسی برای بلعیدن خودش به کار گرفته می‌شود، شکست از هر جنگ علنی خطرناک‌تر است.»
این جمله بازتاب ترسی عمیق در لندن است؛ ترسی از اینکه شاید دشمن دیگر در بیرون دیوارها نباشد، بلکه درون ساختمان‌های پارلمان نشسته باشد.
آیا نبرد سایه‌ها میان لندن و تهران آغاز شده است؟
با وجود اینکه هشدار MI5 سه کشور را در بر می‌گرفت، نگاه‌ها بیش از همه به سوی ایران چرخید. طبق گزارش‌های غربی، طهران از مسیرهای فرهنگی و دیپلماتیک برای برقراری ارتباط با برخی تصمیم‌سازان بریتانیایی استفاده می‌کند؛ ارتباطاتی که در ظاهر طبیعی‌اند اما به‌گفته‌ی MI5 اهداف اطلاعاتی پنهانی دارند.
افشاگری MI5 هشدار می‌دهد هدف تنها دسترسی به داده‌ها نیست، بلکه ایجاد بی‌اعتمادی در بطن نظام دموکراتیک بریتانیاست.
تحلیل‌گران معتقدند این بیانیه‌ی علنی آغاز مرحله‌ای تازه از تقابل میان لندن و تهران است؛ تقابلی که نه با گلوله و ناو جنگی، بلکه در ذهن سیاستمداران و درون دفاترشان جریان دارد.
مطالعه بيشتر : افشای خطرناک: ایران اسناد مالکیت جزایر سه‌گانه را از دست داد!
و در حالی که سکوت رسمی همچنان ادامه دارد، پرسش نهایی باقی می‌ماند:
آیا افشاگری MI5 سرانجام نام کسانی را فاش خواهد کرد که «به نام بریتانیا سخن می‌گویند» اما در خدمت دشمنانش هستند؟
