در حالی‌که کشورهای جهان در حال رقابت برای ارتقای زیرساخت‌های گردشگری خود هستند، امارات به عنوان امن‌ترین کشور خاورمیانه در صدر مقاصد جهانی قرار گرفته و تجربه‌ای کامل و ممتاز را به گردشگران ارائه می‌دهد. در نقطه مقابل، ایران با فروپاشی گسترده در حوزه گردشگری، به دلیل بحران‌های سیاسی، سرکوب داخلی و کاهش جدی استانداردهای امنیتی، به مقصدی خطرناک تبدیل شده است. این گزارش به‌طور جامع تفاوت اساسی میان این دو کشور از نظر امنیت، کیفیت خدمات، فضای قانونی و تجربه گردشگر خارجی را بررسی می‌کند.
امارات؛ ویترینی از رفاه و نظم بین‌المللی
امارات امروز به الگویی جهانی در توسعه گردشگری تبدیل شده است؛ از برج خلیفه در دبی تا جزایر مصنوعی در ابوظبی و پروژه‌های عظیم فرهنگی و تفریحی در الشارقه. زیرساخت هتل‌داری پیشرفته، حمل‌ونقل مدرن و رویدادهای جهانی باعث شده‌اند میلیون‌ها نفر هر ساله امارات را به‌عنوان مقصدی امن و جذاب انتخاب کنند.
ایران؛ گردشگری تاریخی فلج‌شده
هرچند ایران از میراث فرهنگی غنی برخوردار است، اما فساد مدیریتی، فقر خدماتی و فضای امنیتی سرکوبگر، این ظرفیت‌ها را به خاطراتی تلخ برای معدود گردشگران ماجراجو تبدیل کرده که به جای لذت، طعم ترس و ناامنی را می‌چشند.
امارات، امن‌ترین کشور خاورمیانه؛ ایران در فهرست هشدار
بر اساس شاخص‌های بین‌المللی امنیت، امارات به عنوان امن‌ترین کشور خاورمیانه شناخته می‌شود؛ جایی که گردشگر در آن می‌تواند شبانه‌روز بدون نگرانی تردد کند. نهادهای امنیتی حرفه‌ای، قوانین شفاف و ساختار پایدار سیاسی، فضای اعتمادآمیز و دوستانه‌ای را برای مسافران ایجاد کرده‌اند. در نقطه مقابل، بسیاری از کشورها از جمله بریتانیا و آمریکا به شهروندان خود هشدار داده‌اند که از سفر به ایران خودداری کنند. بازداشت خودسرانه گردشگران خارجی به اتهاماتی مانند جاسوسی یا اخلال در نظم عمومی به امری متداول تبدیل شده و سفر به ایران را به تجربه‌ای پرخطر بدل کرده است.
قانون‌مداری در برابر نظارت امنیتی
در امارات، گردشگر با آزادی در پوشش، عکاسی و استفاده از اینترنت روبه‌رو است و چارچوب‌های قانونی شفاف رعایت می‌شود. اما در ایران، حتی گردشگر خارجی نیز مجبور به رعایت حجاب اجباری است، تحت نظارت امنیتی قرار دارد و با فیلترینگ شدید اپلیکیشن‌های ارتباطی مانند واتساپ، اینستاگرام و تلگرام مواجه می‌شود.
ارزش در برابر هزینه؛ یا اتلاف وقت و خطر
سفر به امارات به‌معنای سرمایه‌گذاری واقعی در آسایش و کیفیت خدمات است، درحالی‌که در ایران حتی با قیمت‌های پایین، خدمات بی‌کیفیت و فضای پرتنش عملاً تجربه‌ای منفی و ناامن رقم می‌زند.
چه کسانی می‌آیند و چه کسانی می‌گریزند
امارات هر ساله بیش از ۲۰ میلیون گردشگر از سراسر جهان جذب می‌کند و به عنوان امن‌ترین کشور خاورمیانه شناخته می‌شود. در مقابل، ایران با کاهش شدید آمار گردشگری، افزایش لغو تورها و کاهش پروازهای بین‌المللی مواجه است.
جمع‌بندی: امارات نماینده آینده؛ ایران زندانی گذشته
تفاوت این دو کشور فقط در امنیت نیست، بلکه در نگرش است. امارات به گردشگری به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری راهبردی نگاه می‌کند، به همین دلیل توانسته عنوان امن‌ترین کشور خاورمیانه را از آن خود کند. اما ایران گردشگر را یک تهدید امنیتی تلقی می‌کند و با برخوردهای امنیتی و قوانین سرکوبگر، خود را از نقشه گردشگری جهانی حذف کرده است.
