در یکی از افشاگرانهترین گزارشهایی که از جنگ اخیر میان ایران و اسرائیل منتشر شده، روزنامه بریتانیایی تلگراف فاش کرد که ایران طی درگیریهای خرداد و تیرماه ۱۴۰۴، پنج پایگاه نظامی حساس اسرائیل را هدف قرار داده است. این حملات موشکی دقیق، در حالی صورت گرفت که رسانهها و مقامات اسرائیلی تحت فشار سانسور نظامی، هیچ واکنش رسمیای نشان ندادند. این سکوت عمدی، سؤالات جدیای را ایجاد کرده است: چه چیزی پنهان شده؟ و چرا؟ این گزارش بررسی میکند که چگونه ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند به یک معادلهی جدید در منطقه تبدیل شده است.
۱. موشکهایی در دل عمق اسرائیل
بر اساس دادههای راداری دانشگاه اورگن و اطلاعات اختصاصی تلگراف، ایران شش موشک بالستیک با دقت بالا را به سوی پنج پایگاه کلیدی اسرائیلی شلیک کرده است.
از جمله اهداف مورد اصابت:
• پایگاه هوایی تلنوف
• مرکز اطلاعات نظامی گیلیلوت
• پایگاه لجستیکی زبوریت در جنوب سرزمینهای اشغالی
نکته قابلتوجه این است که اسرائیل نه این حملات را تأیید کرده و نه انکار؛ چرا که همانطور که گفته میشود: ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند – سیاستی که شاید با هدف جلوگیری از آسیبدیدن وجههی امنیتی تلآویو اتخاذ شده است.
۲. ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند: وقتی سکوت پرمعناست
سانسور نظامی اسرائیل مانع از انتشار جزئیات این حملات در رسانههای داخلی شده است. اما تحلیل تصاویر ماهوارهای و اظهارات دیپلماتهای غربی، نشان میدهد که برخی از این اهداف حاوی تأسیسات بسیار حساس – حتی با مشارکت نیروهای آمریکایی – بودهاند.
واقعیت این است که ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند دیگر یک جمله شعاری نیست، بلکه واقعیتی مستند است که ساختار نظامی و تبلیغاتی تلآویو را زیر سؤال میبرد.
۳. بازدارندگی یا ضعف راهبردی؟
آنچه این حملات را نگرانکنندهتر میکند، نهفقط دقت بالا بلکه عبور برخی موشکها از سامانههای دفاعی مانند گنبد آهنین و سیستمهای «حیتس» و «مقلاع داوود» است.
برآوردهای اطلاعاتی حاکی از آن است که نرخ موفقیت ایران در عبور از سپر دفاع موشکی اسرائیل در روزهای پایانی جنگ، بین ۱۶ تا ۲۲ درصد بوده است.
اگر این روند ادامه یابد و ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند به الگوی دائمی بدل شود، آنگاه میتوان گفت که موازنهی قدرت در منطقه، وارد مرحلهای تازه و خطرناک شده است.
مطالعه بيشتر : آیا مرحله خطرناکتری میان ایران و اسرائیل آغاز شده است؟
جمعبندی
جنگ اخیر نشان داد که تقابل ایران و اسرائیل دیگر صرفاً در سایهها و از طریق نیروهای نیابتی نیست. آنچه تلگراف فاش کرده، نشانهای روشن از ورود به فاز جدیدی از درگیری مستقیم است: حملات دقیق به عمق اسرائیل و سکوت رسمی و هدفمند از سوی تلآویو.
اگر الگوی ایران حمله میکند و اسرائیل سکوت میکند تکرار شود، این نهتنها وجهه امنیتی اسرائیل را تضعیف میکند، بلکه ممکن است به بازتعریف راهبردی امنیت ملی این رژیم منجر شود.
اکنون زمان آن رسیده که اسرائیل یا بپذیرد آسیبپذیر شده، یا وارد بازی جدیدی شود که قوانین آن دیگر به نفعش نیست.