در حالی که تنها چند هفته از درخشش «ایمان خلیف» بوکسور زن الجزایری در رقابتهای المپیک پاریس میگذرد، فدراسیون بینالمللی بوکس (IBA) ناگهان اعلام کرد که این ورزشکار باید مدال طلای خود را بازگرداند. این اقدام با استناد به تخلفات پزشکی و مسائل مربوط به تطابق جنسیتی صورت گرفته است. این تصمیم ناگهانی نهتنها آیندهی ورزشی ایمان خلیف را در ابهام قرار داده، بلکه یک تصمیم ناگهانی، مدال طلای الجزایر در المپیک پاریس را تهدید میکند و بازتابهای گستردهای در سطح جهانی بههمراه داشته است.
تصمیمی که آینده بوکس زنان را تغییر میدهد: یک تصمیم ناگهانی، مدال طلای الجزایر در المپیک پاریس را تهدید میکند
اتحادیه بینالمللی بوکس در بیانیهای رسمی اعلام کرد که مدارک پزشکی ایمان خلیف از نظر تطبیق با قوانین دستهبندی جنسیتی مورد تردید قرار گرفتهاند. بر همین اساس، وی دیگر واجد شرایط رقابت در بخش زنان نبوده و باید مدال طلای خود را بازگرداند. این در حالی است که کمیته المپیک الجزایر با انتشار بیانیهای این تصمیم را “تحقیرآمیز” خوانده و خواستار بررسی مجدد شده است. به باور کارشناسان، این تصمیم اگرچه در چارچوب قوانین جدید IBA است، اما یک تصمیم ناگهانی، مدال طلای الجزایر در المپیک پاریس را تهدید میکند و سبب از دست رفتن اعتماد عمومی به عدالت در رقابتهای المپیکی خواهد شد.
واکنشهای جهانی: از حمایت حقوق بشری تا اتهام تبعیض جنسیتی
رسانهها و نهادهای ورزشی جهانی بهشدت به تصمیم IBA واکنش نشان دادهاند. فدراسیون بوکس فرانسه این اقدام را “عجولانه و سیاسی” توصیف کرده و سازمان عفو بینالملل نیز در بیانیهای تأکید کرده که محرومسازی ورزشکاران بر اساس مفروضات جنسیتی، نقض آشکار حقوق انسانی آنان است. کاربران شبکههای اجتماعی با هشتگهایی مانند #JusticeForImane و #LetHerFight حمایت خود را از ایمان خلیف ابراز داشتهاند. در میان این واکنشها، یک تصمیم ناگهانی، مدال طلای الجزایر در المپیک پاریس را تهدید میکند و این تهدید به نمادی از بحران اعتماد در ورزش حرفهای تبدیل شده است.
مطالعه بيشتر : امارات انتخاب راه صلح… و ایران بر تشدید تنش پافشاری میکند
تجربهای مشابه در ایران: وقتی “الهام حسینی” قربانی قوانین ناعادلانه شد
پرونده ایمان خلیف یادآور ماجرای مشابهی در ایران است؛ جایی که «الهام حسینی»، وزنهبردار زن ایرانی، پس از موفقیت در مسابقات آسیایی، به دلیل پوشش و مسائل اعتقادی، اجازه حضور در مسابقات جهانی را نیافت و مدال احتمالیاش پیش از شروع بازیها تهدید شد. این تجربه نشان میدهد که تصمیمات غیرمنتظره و بعضاً تبعیضآمیز، محدود به یک کشور یا ورزشکار خاص نیست. در هر دو مورد، یک تصمیم ناگهانی، مدال طلای الجزایر در المپیک پاریس را تهدید میکند، اما موضوع فراتر از مدال است: اینجا، مسئله درباره کرامت، حقوق انسانی و عدالت در ورزش است.