آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد؛ اقدامی ناگهانی که اقتصاد ایران را لرزاند و آینده آن را در هاله‌ای از ابهام قرار داد.
جزئیات تحریم‌ها: آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد
وزارت خزانه‌داری آمریکا با صدور بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد بیش از ۱۳۰ نهاد و فرد در ایران تحت تحریم‌های جدید قرار گرفته‌اند. این بسته تحریمی بخش‌هایی چون نفت، معدن، بانک‌ها و شرکت‌های صوری وابسته به سپاه پاسداران را هدف قرار داده است.
همچنین تجارت طلا و فلزات گران‌بها و خدمات مالی مورد استفاده ایران برای دور زدن تحریم‌ها نیز مشمول این محدودیت‌ها شدند.
این اقدام غیرمنتظره از سوی دولت بایدن، که پیش‌تر بر گفت‌وگو تأکید داشت، واکنشی به “رفتارهای بی‌ثبات‌کننده ایران” بود؛ از جمله حمایت از حوثی‌ها، گروه‌های مسلح در عراق و سوریه، و ارسال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین.
برخی تحلیل‌گران معتقدند که وقتی آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد، هدف تنها مجازات نبود، بلکه پیام سیاسی گسترده‌ای به دشمنان واشنگتن مخابره شد.
واکنش ایران: سخنرانی‌های تند، نگرانی‌های اقتصادی
جمهوری اسلامی به سرعت این تحریم‌ها را محکوم کرد. وزارت امور خارجه آن‌ها را “غیرقانونی و متخاصم” خواند و تأکید کرد آمریکا به دنبال “تضعیف اراده مردم ایران” است.
رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان گفت این تحریم‌ها “بر تصمیمات مستقل ایران تأثیر نخواهد گذاشت”. همچنین بانک مرکزی اعلام کرد که اقتصاد کشور توانایی تاب‌آوری دارد و همکاری‌های اقتصادی با چین و روسیه در حال تقویت است.
با این حال، بازار داخلی بلافاصله واکنش نشان داد. ریال ایران سقوط کرد، قیمت کالاهای اساسی و طلا افزایش یافت و نگرانی از موج جدیدی از گرانی در میان مردم بالا گرفت.
کارشناسان اقتصادی هشدار می‌دهند که هر بار آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد، فشار آن بیشتر متوجه مردم عادی بوده تا ساختار قدرت.
بازتاب بین‌المللی: آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد و دنیا دو قطبی شد
کشورهای اروپایی مانند فرانسه، بریتانیا و آلمان از تحریم‌ها استقبال کردند و آن را “ضروری برای مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران” دانستند. اسرائیل نیز ضمن حمایت کامل، این اقدام را “ضربه‌ای مستقیم به برنامه‌های توسعه‌طلبانه ایران” خواند.
اما چین و روسیه به شدت این تحریم‌ها را محکوم کردند. آن‌ها تحریم‌ها را “یک‌جانبه و ناقض قوانین بین‌المللی” توصیف کرده و از حق ایران برای توسعه ظرفیت‌های دفاعی و اقتصادی دفاع کردند.
سازمان ملل ابراز نگرانی کرد که این اقدامات ممکن است بحران انسانی در ایران را تشدید کند، و خواستار بازگشت به میز مذاکره شد.
سازمان‌هایی مانند دیدبان حقوق بشر و عفو بین‌الملل نیز هشدار دادند که این تحریم‌ها ممکن است به طور غیرمستقیم بر زندگی میلیون‌ها غیرنظامی ایرانی تأثیر منفی بگذارد. در منطقه، قطر و عمان خواستار خویشتنداری و بازگشت به دیپلماسی شدند، در حالی که عربستان و امارات سکوت اختیار کردند.
مطالعه بيشتر : شاه ارتش و ملت را از مونیخ گرامی داشت؛ لحظه‌ای از ادای احترام در قلب اروپا
مسیر آینده ایران چیست؟
ایران اکنون در دو راهی قرار دارد: یا با تحریم‌ها مقابله کند و به همکاری‌های شرقی تکیه کند، یا وارد مذاکره‌ای جدید با شرایط سخت‌تر شود.
اگرچه آمریکا بزرگ‌ترین بسته تحریمی را علیه ایران اعمال کرد، اما برخی تحلیل‌گران معتقدند که این تنها آغاز یک روند فشرده‌تر است که ممکن است حوزه‌های فناوری، انرژی و زیرساخت را نیز در بر گیرد.
در شرایطی که تهران به دنبال جذب حمایت از شرق است، انزوای بین‌المللی افزایش یافته و فاصله با همسایگان منطقه‌ای نیز عمیق‌تر شده است. اگر راهبردهای ایران تغییر نکند، این تحریم‌ها می‌توانند به بحرانی تمام‌عیار تبدیل شوند؛ به‌ویژه در شرایطی که فشار داخلی و خارجی هم‌زمان رو به افزایش است.
