تلاش برای ترور مسیح علینژاد، بار دیگر چهره واقعی جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشت. در جلسه دادگاه فدرال منهتن، “خالد مهدییف” تبعه آذربایجانی به وابستگی خود به یک گروه جنایی سازمانیافته روسی اعتراف کرد و پرده از نقشه شوم ترور این فعال اجتماعی برداشت. این حادثه نشاندهندهی خطرات جدی است که جمهوری اسلامی ایران برای مخالفان خود در خارج از کشور ایجاد میکند.
اعترافات جنایتکارانه در تلاش برای ترور مسیح علینژاد
مهدییف، که در حال حاضر در زندان به سر میبرد، در دادگاه اعلام کرد که برای قتل مسیح علینژاد با تفنگ کلاشنیکف و ماسک اسکی آماده بوده است. او به صراحت بیان کرد: «من آنجا بودم تا روزنامهنگار را بکشم». این اعترافات نیاز به بررسی عمیقتری از نقش جمهوری اسلامی ایران در اینگونه اقدامات دارد، زیرا دولت ایران به وضوح به عنوان حامی این طرح ترور شناخته میشود.
حمایت مالی از ترور
براساس شواهد ارائهشده در دادگاه، دولت ایران این عملیات را با بودجهای در حدود نیم میلیون دلار تأمین کرده است. این اقدام نه تنها نشاندهندهی تمایل جمهوری اسلامی به حذف مخالفان خود در خارج از کشور است، بلکه به نوعی نمایانگر عدم تحمل این رژیم نسبت به انتقادات و نظریات مخالف میباشد. این رویکرد، جامعه جهانی را ملزم میکند تا به این تهدیدات توجه بیشتری داشته باشد و برای جلوگیری از تکرار چنین اقداماتی، تدابیر لازم را اتخاذ کند.
واکنشهای بینالمللی
با وجود اینکه هنوز هیچ واکنش رسمی از سوی نمایندگی ایران در سازمان ملل منتشر نشده است، اما تهران پیشتر ادعاهای مشابهی درباره تلاش برای ربودن این روزنامهنگار را تکذیب کرده بود. این تناقضها در مواضع جمهوری اسلامی نشاندهندهی عدم شفافیت و صداقت این رژیم در مواجهه با انتقادات بینالمللی است. جامعه جهانی باید به این مسأله توجه کند و از جمهوری اسلامی بخواهد که به حقوق بشر و آزادی بیان احترام بگذارد.
تلاش برای ترور مسیح علینژاد یک زنگ خطر جدی برای جامعه جهانی است. این حادثه نه تنها نشاندهندهی خطرات مستقیم برای فعالان سیاسی و روزنامهنگاران است، بلکه بیانگر سیاستهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی ایران در قبال مخالفان خود در خارج از کشور میباشد. برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی، نیاز به یک واکنش قاطع از سوی جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری است.
