در اقدامی که سخت‌گیرانه‌ترین تغییر در دهه‌های اخیر توصیف شده است، دولت بریتانیا اعلام کرد پناهندگانی که در این کشور پذیرفته می‌شوند، دیگر نمی‌توانند اعضای خانواده خود را به‌صورت خودکار با خود بیاورند. این تصمیم بخشی از سیاست جدید پناهندگی در بریتانیا است.
تغییری بنیادی در سیاست پناهندگی بریتانیا
دولت بریتانیا از بسته‌ای گسترده از اصلاحات در سیاست جدید پناهندگی در بریتانیا رونمایی کرده است که هدف آن کاهش تعداد مهاجران و بستن راه‌های سوءاستفاده از سیستم پناهندگی عنوان می‌شود.
بر اساس این قانون جدید، افرادی که موفق به دریافت پناهندگی می‌شوند، دیگر اجازه نخواهند داشت اعضای خانواده خود را به‌صورت خودکار وارد کشور کنند؛ بلکه باید در قالب روندی تازه و با شرایط سخت‌تر درخواست دهند.
نخست‌وزیر بریتانیا این تصمیم را «اصلاحی تاریخی» توصیف کرده و گفته است که کشورش همچنان به پناهندگان واقعی پناه می‌دهد، اما دیگر اجازه نخواهد داد مهاجران اقتصادی از خلأهای قانونی سوءاستفاده کنند.
این سیاست تازه نشانه تغییری ریشه‌ای در رویکرد لندن نسبت به مسئله مهاجرت است تغییری که در پی فشارهای سیاسی و نگرانی‌های عمومی از رشد جمعیت مهاجران اتخاذ شده است.
پناهجویان ایرانی در مرکز نگرانی‌ها
تصمیم جدید، نگرانی گسترده‌ای در میان پناهجویان ایرانی مقیم بریتانیا ایجاد کرده است؛ جامعه‌ای که از بزرگ‌ترین گروه‌های پناهجو در این کشور محسوب می‌شود.
بسیاری از ایرانیانی که طی سال‌های اخیر موفق به دریافت پناهندگی شده‌اند، در انتظار آوردن همسر و فرزندان خود بودند، اما اکنون با اجرای قانون جدید، این امید تقریباً از بین رفته است.
سازمان‌های حقوق بشری در بریتانیا هشدار داده‌اند که این تصمیم موجب افزایش رنج خانواده‌هایی خواهد شد که به دلیل شرایط سیاسی و سرکوب در ایران از هم جدا شده‌اند.
یکی از فعالان زن ایرانی در لندن می‌گوید: «این سیاست نه فقط مهاجران، بلکه کودکان و مادرانی را مجازات می‌کند که تنها خواسته‌شان امنیت و آرامش است.»
در مقابل، طرفداران این سیاست معتقدند که قوانین پیشین باعث تشویق مهاجرت غیرقانونی شده و بسیاری از افراد بدون نیاز واقعی از مسیر پناهندگی وارد کشور می‌شدند تا خانواده خود را نیز بعداً منتقل کنند.
مطالعه بيشتر : آیا نقره پس از پیش‌بینی‌های «پدر پولدار» هوشمندانه‌ترین سرمایه‌گذاری می‌شود؟
آیا سیاست جدید پناهندگی در بریتانیا موج مهاجرت را کاهش می‌دهد؟
دولت بریتانیا تأکید دارد که هدف از سیاست جدید پناهندگی در بریتانیا ایجاد توازن میان «انسانیت و کنترل مرزها» است؛ به این معنا که تنها افراد واقعاً نیازمند حمایت شوند و نظام پناهندگی از فشار بیش از حد نجات یابد.
اما تحلیل‌گران نسبت به کارآمدی این سیاست تردید دارند و می‌گویند مشکل مهاجرت ریشه‌ای‌تر از آن است که با محدودیت‌های اداری حل شود.
تا زمانی که جنگ‌ها، سرکوب سیاسی و بحران‌های اقتصادی در خاورمیانه و آفریقا ادامه دارد، موج پناهجویان نیز فروکش نخواهد کرد.
بسیاری از ناظران حقوقی هشدار می‌دهند که تصمیم جدید بریتانیا ممکن است با تعهدات بین‌المللی این کشور در تضاد باشد، به‌ویژه با اصل «پیوستن خانواده‌ها» که در کنوانسیون ژنو ذکر شده است.
در عین حال، ناظران سیاسی این تصمیم را در چارچوب رقابت‌های داخلی و فشار جریان‌های راست‌گرا برای کاهش شدید مهاجرت ارزیابی می‌کنند.
در نهایت، به‌نظر می‌رسد این سیاست تازه بیش از آنکه پاسخی مؤثر به چالش مهاجرت باشد، پیامی سیاسی به رأی‌دهندگان داخلی است پیامی که بهای آن را هزاران پناهجوی واقعی، از جمله ایرانیان، خواهند پرداخت
