فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده به یک پدیده مستمر تبدیل شده‌اند، نسخه‌ها قبل از نمایش رسمی سرقت می‌شوند و سازندگان فیلم بدون حمایت قانونی واقعی باقی می‌مانند.
چرا فیلم‌های ایران سرقت می‌شوند؟
فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده تنها یک حادثه اتفاقی نیستند، بلکه نتیجه ترکیبی از دو عامل هستند:
1. عامل خارجی: ایران عضو کنوانسیون برن برای حمایت از حقوق مولف نیست و آثارش خارج از حمایت بین‌المللی قرار دارند.
2. عامل داخلی: آخرین نسخه قانون حمایت از حقوق مؤلفان به سال ۱۳۴۸ برمی‌گردد و بازدارندگی قانونی بسیار ضعیف است.
فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده… نمونه‌های واقعی
در سال‌های اخیر، سینمای ایران شاهد سرقت چندین نسخه فیلم بوده است، مانند:
• فیلم «پیرپسر» ساخته اکتای براهنی
• «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی
• «جنگ جهانی سوم» ساخته هومن سیدی
• «خط فرضی» ساخته فرنوش صمدی
تمام این فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده با مشکل نسخه‌های قاچاق مواجه شدند که حقوق سازندگان و ورود آن‌ها به بازار را تحت تأثیر قرار داد.
تأثیر سرقت بر سازندگان فیلم
فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده سازندگان را در موقعیتی دشوار قرار می‌دهند:
• نیاز به انتشار سریع فیلم در پلتفرم‌های رسمی برای کاهش خسارت.
• از دست دادن کنترل بر حقوق توزیع داخلی و بین‌المللی.
• ناامیدی روانی و مالی به دلیل انتشار نسخه‌های غیررسمی.
نبود بازدارندگی قانونی
قاچاقچیان در ایران محیطی امن می‌یابند، زیرا مجازات‌های سختی برای این نوع سرقت نسبت به سایر کشورها وجود ندارد.
امیرحسین علم‌الهدی، کارشناس سینما، تأکید می‌کند که عدم عضویت ایران در کنوانسیون برن و ضعف قوانین داخلی، کشور را نقطه‌ای ایده‌آل برای قاچاقچیان آثار سینمایی کرده است.
مطالعه بيشتر : حقیقت نابودی هسته‌ای ایران جهان را شوکه کرد… پاسخ تکان‌دهنده خامنه‌ای
راه‌حل چیست؟
برای حفاظت از سینمای ایران و جلوگیری از فیلم‌های ایرانی سرقت‌شده، نیاز فوری به به‌روزرسانی قوانین داخلی و پیوستن به معاهدات بین‌المللی است؛ در غیر این صورت این پدیده همچنان صنعت سینمای کشور را تهدید خواهد کرد
