اخیراً خبری منتشر شد که حکایت از تصمیم دولت ایران برای اجرای حکم قطع انگشتان سه نفر از زندانیان در زندان ارومیه دارد. این اقدام، که قطع انگشتان در ایران را به نماد جدیدی از ظلم تبدیل کرده است، نشان‌دهنده عمق بحران حقوق بشری در این کشور است. قطع انگشتان در ایران نه‌تنها نقض آشکار حقوق انسان‌ها است، بلکه در زمانی که جامعه جهانی به حقوق بشر توجه بیشتری دارد، اجرای چنین مجازات‌هایی بیشتر به استبداد و ظلم شباهت دارد تا عدالت. قطع انگشتان در ایران، اقدامی بی‌رحمانه است که به‌طور مستقیم به حقوق اولیه بشر آسیب می‌زند.قطع انگشتان در ایران: استبداد قانون‌مند در عصرناقص حقوق بشر
قطع انگشتان در ایران: بیداری انسانیت در برابر ظلم
قطع انگشتان در ایران تنها یک مجازات بدنی نیست، بلکه نوعی شکنجه است که با هدف تحقیر و تخریب شخصیت افراد اجرا می‌شود. به جای تکیه بر مجازات‌های انسانی و اصول حقوق بشر، ایران همچنان به استفاده از مجازات‌های غیرانسانی مانند قطع انگشتان در ایران ادامه می‌دهد. این نوع مجازات‌ها نه‌تنها به مفهوم عدالت نمی‌پردازد، بلکه به‌طور مستقیم حقوق انسانی افراد را زیر پا می‌گذارد. قطع انگشتان در ایران چیزی بیش از یک مجازات است؛ این یک تأسیس جدید از ظلم و استبداد است که در قرن بیست و یکم قابل توجیه نیست.
قطع انگشتان در ایران: واکنش جهانی و مسئولیت جامعه بین‌المللی
قطع انگشتان در ایران باید موضوعی جهانی شود. جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری باید اقدام فوری برای توقف این نوع مجازات‌ها داشته باشند. قطع انگشتان در ایران یک نقض حقوق بشری است که نیاز به واکنش فوری دارد تا از ادامه آن جلوگیری شود. جامعه جهانی باید فشارهای سیاسی و اقتصادی بر ایران وارد کند تا این کشور از اجرای چنین مجازات‌هایی دست بردارد و حقوق بشر را رعایت کند.