تهران – تیر ۱۴۰۴ – محمود کریمی بار دیگر در ایران مورد توجه قرار گرفت؛ اینبار با حضور برجستهاش در مراسم شب عاشورا با حضور رهبر انقلاب اسلامی در حسینیه امام خمینی. این حضور که پس از چند هفته تنشهای امنیتی در کشور صورت گرفت، نهتنها یک واقعه مذهبی ساده نبود، بلکه به رویدادی سیاسی و رسانهای تبدیل شد که توجه رسانههای داخلی و عربی را به خود جلب کرد.
محمود کریمی بار دیگر در ایران مورد توجه قرار گرفت در شب عاشورا
در صحنهای نمادین و نادر، آیتالله خامنهای از مداح شناختهشده، محمود کریمی، خواست تا سرود ملی «ای ایران» را در میان مراسم عزاداری بخواند. این لحظه که ترکیبی از پیامهای دینی و ملی بود، باعث شد محمود کریمی بار دیگر در ایران مورد توجه قرار گیرد و نقشی فراتر از یک مداح سنتی ایفا کند.
رسانههای داخلی و عربی این اتفاق را برجسته کردند و تأکید داشتند که محمود کریمی با این حرکت، پیامی آشکار در خصوص پیوند میان عاشورا و هویت ملی ایرانی مخابره کرد، بهویژه در شرایطی که ایران بهتازگی از یک درگیری نظامی ۱۲روزه با رژیم اسرائیل عبور کرده بود.
از نوحهسرایی تا مواضع سیاسی؛ کریمی چگونه از مرز منبر عبور کرد؟
در هفتههای اخیر، کریمی تنها در شب عاشورا در مرکز توجه نبود، بلکه در چندین محفل مذهبی نیز حاضر شد و اشعاری با مضمون حمایت از نظام جمهوری اسلامی و مقابله با «فتنه داخلی» سر داد.
عدهای از حامیانش او را «صدای انقلاب» و «حافظ ارزشها» نامیدند، در حالی که برخی دیگر او را به استفاده ابزاری از منبر مذهبی در جهت منافع سیاسی متهم کردند.
مطالعه بيشتر : ظهور خامنهای در حسینیه امام خمینی بازتاب گستردهای در رسانههای عربی داشت
اما نکته جالب این است که محمود کریمی بار دیگر در ایران مورد توجه قرار گرفت نه فقط بهعنوان مداح، بلکه بهعنوان شخصیتی اثرگذار بر افکار عمومی، بهویژه میان جوانان و اقشار مذهبی.
تحلیل پایانی؛ کریمی در تقاطع نمادگرایی و سیاست
در شرایطی که ایران با فشارهای منطقهای و بینالمللی مواجه است و نهادهای رسمی تلاش دارند پیام وحدت و ثبات را منتقل کنند، بیتردید محمود کریمی بار دیگر در ایران مورد توجه قرار گرفت؛ چهرهای که توانسته با ترکیب شعر، نوحه و موضعگیری سیاسی، به صدایی نمادین در سپهر مذهبی و رسانهای جمهوری اسلامی تبدیل شود