مذاکره تحت فشار حداکثری یکی از مباحث داغ سیاسی در ایران تبدیل شده است. فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت پزشکیان، در اظهارات خود تاکید کرد که کشور تحت فشار حداکثری نمیتواند به مذاکره بپردازد. این جمله به وضوح نشاندهنده وضعیت تنشزا و بحرانی است که دولت جمهوری اسلامی ایران با آن مواجه است.
رویکرد دولت جمهوری اسلامی ایران
مهاجرانی در نشست خبری خود بیان کرد: “تحت تحریم مذاکره نمیکنیم»”دقیق نیست و باید گفت “تحت فشار حداکثری مذاکره نمیکنیم”. این اظهارات نشاندهنده این است که دولت جمهوری اسلامی ایران به دنبال حفظ استقلال و عزت ملی خود است و نمیخواهد تحت فشارهای خارجی به پذیرش شرایط ناپسند تن دهد. مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری ایران، نیز در جلسه استیضاح وزیر اقتصاد، بر این نکته تاکید کرد که اگر رهبری تصمیم به عدم مذاکره با آمریکا دارد، دولت تابع آن سیاست خواهد بود.
مواضع فشار حداکثری جمهوری اسلامی
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، نیز در چندین نوبت بر عدم تاثیرگذاری مذاکره با آمریکا تاکید کرده و گفته است: «مذاکره با آمریکا هیچ تاثیری در رفع مشکلات کشور ندارد». این سخنان، نشاندهنده سیاست کلان جمهوری اسلامی ایران در قبال مذاکرات بینالمللی است و بر عدم تمایل به مذاکره تحت فشار حداکثری تاکید دارد.
چالشهای بینالمللی
در سطح بینالمللی، دونالد ترامپ، رئیسجمهوری سابق آمریکا، نیز بر لزوم توافق هستهای با ایران تاکید کرده و گفته است که «توافق هستهای صلحآمیز» را به اقدام نظامی ترجیح میدهد. این اظهارات بهویژه در زمانی که ایران به دنبال مذاکره اصولی برای رفع تحریمها است، میتواند تاثیر بسزایی بر روند مذاکرات داشته باشد.
به نظر میرسد که جمهوری اسلامی ایران در شرایط کنونی با چالشهای متعددی مواجه است. سیاستهای داخلی و خارجی آن تحت تاثیر فشارهای حداکثری قرار دارد و دولت بهدنبال حفظ استقلال خود در برابر این فشارها است. مذاکره تحت فشار حداکثری نه تنها بهعنوان یک چالش، بلکه بهعنوان یک فرصت برای بررسی مجدد سیاستهای کلان جمهوری اسلامی ایران مطرح میشود.