روانشناسی مردم ایران زیر سایه آژیر و انفجار.. در حالیکه آسمان شبهای ایران با صدای آژیر و انفجارها میلرزد، خانهها دیگر محل آرامش نیستند. گزارشهای متعددی از ایران حاکی از آن است که اضطراب، افسردگی و بحرانهای روانی بهسرعت در حال گسترشاند؛ بهویژه در میان جوانانی که از یکسو گرفتار بیثباتی اقتصادی و سیاسی و از سوی دیگر، درگیر فشارهای شدید روانی ناشی از جنگ شدهاند.
روانشناسی مردم ایران زیر سایه آژیر و انفجار
دکتر نسرین ف، رواندرمانگر مقیم تهران، در مصاحبهای با روزنامه شرق عنوان میکند: «بیشتر بیماران من حالا کابوسهای شبانه دارند. حتی صدای ترکیدن یک ترقه، میتواند حمله عصبی ایجاد کند. سیستم عصبی آنها در وضعیت آمادهباش دائمی است.»
بر اساس گزارش سازمان عفو بینالملل و منابع رسانهای چون BBC روانشناسی مردم ایران زیر سایه آژیر و انفجار.. فارسی و دویچهوله، بیشترین آسیب روانی را نسل متولد دهه ۷۰ و ۸۰ دیدهاند؛ نسلی که نه طعم ثبات دیده و نه فرصت آیندهسازی داشته است.
نسل بیپناه: دره میان مهاجرت، اعتراض و بیتفاوتی
جوانان ایرانی در شرایط فعلی احساس بیپناهی شدیدی دارند. بنابر پژوهشی که مؤسسه گالوپ منتشر کرده، نزدیک به ۷۱٪ از جوانان ایرانی اگر امکان داشته باشند، کشور را ترک خواهند کرد. اما این فقط ماجرای مهاجرت نیست. بسیاری از آنها در وضعیت تعلیق هستند: نه امیدی به اصلاح دارند و نه توانی برای اعتراض. این وضعیت، نسل امروز را به لبهی پرتگاه افسردگی جمعی کشانده است.
هلیا، ۲۸ ساله از شیراز، میگوید: «ما در روز زندگی نمیکنیم، فقط از شب میترسیم. هر صدایی ممکن است آغاز حمله بعدی باشد. خواب دیگر برای ما بیمعنا شده. فقط در این فکر هستیم که کی فرار کنیم.»
تحلیلگران اجتماعی همچون مهرداد درویشپور باور دارند که جمهوری اسلامی با جنگافروزی، مردم را در یک حالت روانی شدید نگه میدارد تا از شکلگیری اعتراضات جدید جلوگیری کند.
پیامدهای جهانی و نگاه تحلیلگران بینالمللی
از دیدگاه نهادهای بینالمللی، وضعیت روانی مردم ایران یک فاجعه انسانی رو به رشد است. گزارش دیدهبان حقوق بشر در هفته اخیر خواستار بررسی وضعیت سلامت روان در ایران شد. در همین حال، رسانههایی چون «واشنگتن پست» و «المانیتور» به صراحت نوشتند که ناتوانی جمهوری اسلامی در مدیریت بحرانهای داخلی، مردم را به گروگان جنگهای منطقهای خود تبدیل کرده است.
دکتر فیونا مککین، استاد روانشناسی اجتماعی دانشگاه UCL، روانشناسی مردم ایران زیر سایه آژیر و انفجار.. در مصاحبه با گاردین میگوید: «تحمیل فضای جنگ به مردم غیرنظامی، در واقع یک نوع خشونت ساختاری است. در ایران، این خشونت نهفقط از سوی دشمن خارجی، بلکه از درون حاکمیت نیز دامن زده میشود.»
مطالعه بيشتر : آیا قتل نیما رجب پور در بمباران رسانه ملی یک جنایت جنگی است؟
نتیجهگیری
در حالیکه جهان نگران تحرکات نظامی ایران و اسرائیل است، آنچه در سایه میماند، بحران خاموشی است که ذهن میلیونها ایرانی را میسوزاند. روانشناسی مردم ایران زیر سایه آژیر و انفجار، نه فقط یک هشدار به حاکمیت بلکه زنگ خطر برای نهادهای بینالمللی است تا به سلامت روانی یک ملت درگیر جنگ خاموش، توجه ویژهای نشان دهند.