تهران در آستانه هفتهای حیاتی قرار گرفته است؛ هفتهای که سایه قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس بر آن سنگینی میکند. محافل بینالمللی با دقت در حال پیشبینی مسیر آینده پرونده هستهای ایران و گزینههای احتمالی آن هستند.
قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس زیر ذرهبین
مهلت شورای امنیت برای ارائه پیشنویس قطعنامه بازگشت تحریمها علیه ایران از طریق مکانیسم «اسنپبک» به روزهای پایانی خود نزدیک میشود؛ مهلتی که میتواند زمینهساز بحرانی تازه در دیپلماسی بینالمللی باشد. در همین زمان، شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی نشستی حساس را برگزار میکند تا پایبندی تهران به تعهداتش را بررسی کند. در کنار این تحولات، مجلس ایران تصمیمی سرنوشتساز درباره احتمال خروج از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) در دستور کار دارد. مجموعه این رخدادها نشان میدهد که قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس دیگر تنها تشریفاتی اداری نیستند، بلکه به عوامل کلیدی در شکلدهی تقابل کنونی بدل شدهاند.
پیامدها برای داخل ایران
تصمیم احتمالی مجلس درخصوص خروج از NPT مهمترین نقطه تمرکز در داخل کشور است. در صورت رأی مثبت نمایندگان، ایران عملاً در برابر کل جامعه جهانی قرار خواهد گرفت. این اقدام، همراه با قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس، آزمونی واقعی برای سیاستگذاری جمهوری اسلامی به شمار میآید و میتواند سطح فشارهای داخلی و خارجی علیه تهران را بهطور قابل توجهی افزایش دهد.
مواضع بینالمللی و منطقهای
قدرتهای غربی با دقت هر حرکت ایران را رصد میکنند، در حالی که روسیه و چین میکوشند با حمایت از تهران، تعادل تازهای در برابر فشارها ایجاد کنند. از سوی دیگر، اسرائیل معتقد است هرگونه کاهش در اجرای تحریمها یا سستی در تعهدات بینالمللی، فرصتی برای پیشبرد برنامه هستهای ایران فراهم خواهد کرد. به همین دلیل، نتیجه قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس میتواند نقش مستقیمی در تعیین مسیر درگیریهای منطقهای و حتی جهانی داشته باشد.
مطالعه بيشتر : ایران در برابر حملات اسرائیل به تأسیسات هستهای خود سنگر میگیرد
سناریوهای پیشرو
اگر روند تصمیمگیریها به سمت تشدید تحریمها و فشارهای سیاسی بیشتر پیش برود، ایران ناچار خواهد شد وارد مرحلهای تازه از انزوای بینالمللی شود. اما اگر تهران تلاش کند میان فشارها تعادل ایجاد کند، ممکن است سیگنالهایی از آرامسازی مشروط به بیرون ارسال شود. در هر دو حالت، قطعنامههای شورای امنیت، آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مجلس همچنان تیتر اصلی این هفته پرتنش باقی خواهند ماند و آینده روابط ایران با جهان را میان دو مسیر تقابل یا دیپلماسی مشخص خواهند کرد