غیبت رئیس‌جمهور ایران در نشست شرم‌الشیخ فقط یک اتفاق تشریفاتی نبود؛ بلکه به غافلگیری دیپلماتیکی تبدیل شد که پرسش‌های فراوانی را درباره پشت‌پرده این تصمیم برانگیخت.
غیبتی که در نشست شرم‌الشیخ خبرساز شد
نشست شرم‌الشیخ شاهد لحظه‌ای غیرمنتظره بود؛ زمانی که رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، با وجود دعوت رسمی از سوی ایالات متحده، در نشست حضور پیدا نکرد. این غیبت به سرعت به موضوع اصلی گفتگوها میان هیئت‌های شرکت‌کننده و رسانه‌ها تبدیل شد و بسیاری را شگفت‌زده کرد.
منابع دیپلماتیک گفته‌اند تصمیم نهایی پس از بحث‌های داخلی در تهران اتخاذ شد و انتخاب وزیر امور خارجه برای نمایندگی کشور «به دلایل زمانی و لجستیکی» صورت گرفت. با این حال، نبود پزشکیان باعث شد نشست شرم‌الشیخ حال‌وهوایی متفاوت به خود بگیرد و توجه‌ها را از موضوعات اصلی به پرسش‌های پیرامون این غیبت جلب کند.
نگاهی آرام به صحنه دیپلماتیک
تحلیلگران بر این باورند که آنچه در نشست شرم‌الشیخ رخ داد، نشان‌دهنده مرحله‌ای تازه در روابط ایران با قدرت‌های جهانی است. برخی این تصمیم را نشانه‌ای از احتیاط سیاسی دانستند، در حالی که دیگران آن را گامی حساب‌شده برای پرهیز از حساسیت‌های سیاسی تعبیر کردند.
یک منبع آگاه در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار داشت: «تعادل میان حضور و غیبت شاید بخشی از سیاست ایران باشد تا ضمن حفظ ارتباطات دیپلماتیک، از ورود کامل به محورهای سیاسی مناقشه‌برانگیز خودداری کند.» او افزود: «گرچه رئیس‌جمهور در نشست حضور نداشت، اما موضوعات اقتصادی و امنیتی مشترک همچنان در دستور کار قرار گرفت، که نشان می‌دهد گفت‌وگوها متوقف نشده‌اند، بلکه شکل دیگری به خود گرفته‌اند.»
در مجموع، نشست شرم‌الشیخ را می‌توان آزمونی دانست برای سنجش میزان آمادگی کشورهای منطقه جهت بازتعریف روابط در میانه‌ی تغییرات سریع و تحولات پیچیده خاورمیانه.
مطالعه بيشتر : طلا و بیت‌کوین به بحران آمریکا لبخند می‌زنند!
میان ابهام و تفسیر؛ پشت پرده غافلگیری پزشکیان
غیبت پزشکیان در نشست شرم‌الشیخ به‌سرعت از یک خبر ساده به موضوعی چندوجهی تبدیل شد. برخی آن را حاوی پیام‌های نمادین دانستند و برخی دیگر، صرفاً نتیجه‌ی برنامه‌ریزی اداری تلقی کردند.
یکی از اعضای هیئت‌های عربی شرکت‌کننده گفت: «در چنین نشست‌هایی حتی غیبت‌ها نیز به‌منزله‌ی پیام تلقی می‌شوند. شاید همین باعث شد نبود پزشکیان جالب‌تر از حضورش باشد.»
این دیدگاه موجب شد تحلیلگران در مورد معنای سیاسی این تصمیم بیشتر بیندیشند؛ به‌ویژه که نشست شرم‌الشیخ فضای تازه‌ای از گفت‌وگو و شفافیت را میان کشورهای منطقه ایجاد کرد
