چند هفته‌ای است که منطقه شاهد جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد میان ایران و اسرائیل است؛ در فضایی مملو از تنش‌های منطقه‌ای، از دریای سرخ تا سوریه و لبنان. هر اظهارنظر آتشین از تل‌آویو، با پاسخ تند از تهران روبه‌رو می‌شود؛ گویی طرفین در حال جنگ روانی و رسانه‌ای هم‌زمان با تحرکات میدانی هستند. در این گزارش، به برجسته‌ترین محورهای جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد می‌پردازیم، پیام‌های پشت آن را بررسی می‌کنیم و می‌پرسیم: آیا این روند به جنگی واقعی منتهی خواهد شد یا تنها ابزارهایی برای بازدارندگی و فشار روانی‌اند؟
حمله‌های لفظی بی‌وقفه؛ نمایی از جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد
آخرین دور از جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد با سخنان نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، آغاز شد. او اعلام کرد: «اسرائیل اجازه نخواهد داد ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد و در صورت لزوم وارد عمل خواهد شد». پاسخ ایران چندان به تأخیر نیفتاد؛ سخنگوی وزارت امور خارجه این سخنان را «تهدیداتی پوچ» خواند و تأکید کرد: «ایران برای هر سناریویی آماده است».
هم‌زمان، رئیس ستاد ارتش اسرائیل، هرتسی هالِوی، هشدار داد که ارتش اسرائیل آمادگی اجرای حملات پیش‌دستانه در عمق خاک ایران را دارد. در مقابل، فرمانده سپاه پاسداران، حسین سلامی، هشدار داد که «هرگونه حمله اسرائیل با پاسخ کوبنده و غیرمنتظره‌ای روبه‌رو خواهد شد».
این جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد تنها به مقام‌های نظامی و سیاسی محدود نشده، بلکه به رسانه‌ها، تحلیلگران رسمی، و حتی فضای مجازی نیز کشیده شده و رنگ و بوی آماده‌باش روانی دائم به خود گرفته است.
مواجهه نظامی در راه است یا بازدارندگی متقابل؟
با وجود لحن تند و آتشین این جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که آنچه میان تهران و تل‌آویو جریان دارد، در حال حاضر از چارچوب جنگ روانی فراتر نمی‌رود. اسرائیل با وجود توانایی‌های نظامی، به‌خوبی می‌داند که حمله به ایران می‌تواند چندین جبهه را فعال کند؛ از لبنان و غزه تا عراق. ایران نیز آگاه است که ورود به جنگی تمام‌عیار، فقط اسرائیل را روبه‌رویش قرار نمی‌دهد، بلکه ممکن است پای بازیگران بین‌المللی بیشتری را به میدان باز کند.
در این میان، دو طرف از جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد برای سنجش خطوط قرمز یکدیگر و ایجاد نوعی بازدارندگی استفاده می‌کنند. تهران پیام می‌فرستد که “توان پاسخگویی دارد”، و تل‌آویو یادآوری می‌کند که “خط قرمز هسته‌ای را تحمل نخواهد کرد”. بنابراین، هرچند سناریوی درگیری نظامی همچنان محتمل است، اما به نظر می‌رسد فعلاً تحت کنترل و بر پایه موازنه تهدید نگه داشته شده است.
مطالعه بيشتر : اسراری که برای نخستین‌بار فاش می‌شوند… چرا کاترین شکدم حالا بازگشته است؟
آینده چه خواهد بود؟ جنگ یا تداوم جنگ اظهارنظرها؟
با نگاهی به وضعیت فعلی، به نظر نمی‌رسد که جنگ تمام‌عیار در آستانه وقوع باشد. اما نمی‌توان احتمال حملات محدود یا عملیات‌های اطلاعاتی و سایبری را نادیده گرفت؛ عملیاتی که پیش‌تر نیز در خاک ایران رخ داده‌اند. جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد ممکن است پوششی برای عملیات پنهان و هدفمند باشد؛ از ترورهای برنامه‌ریزی‌شده تا خرابکاری‌های زیرساختی.
در همین حال، بازیگرانی چون آمریکا و روسیه به دنبال کنترل شرایط و جلوگیری از جنگی گسترده‌اند؛ خصوصاً در شرایطی که بحران‌هایی مانند غزه، اوکراین و تحولات در واشنگتن هم‌زمان در حال شکل‌گیری است.
در جمع‌بندی می‌توان گفت جنگی از اظهارنظرهایی که آرام نمی‌گیرد میان ایران و اسرائیل، بازتاب درگیری عمیق‌تری است که فعلاً در قالبی محدود، حساب‌شده و تحت نظارت در جریان است. اما اشتباهی کوچک، برآوردی نادرست یا تحرکی خارج از برنامه، ممکن است این معادله را به‌کلی برهم بزند.
