افشاگری علی‌اکبر صالحی، رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی و وزیر امور خارجه اسبق ایران، طوفانی از واکنش‌ها را برانگیخت؛ او از نامه‌ای محرمانه پرده برداشت که توسط مخالفان مذاکرات هسته‌ای به دفتر رهبر انقلاب ارسال شده بود. این سخنان، شکاف عمیق درون ساختار سیاسی جمهوری اسلامی را آشکار کرد و نشان داد که برخی نیروها در پشت پرده تلاش داشتند مسیر گفت‌وگو با غرب را به شکست بکشانند، حتی زمانی که ایران درگیر مذاکراتی فشرده با قدرت‌های جهانی بود.
نامه‌ای محرمانه با خواسته‌هایی ناممکن
براساس افشاگری علی‌اکبر صالحی، نامه‌ای که به دفتر مقام معظم رهبری ارسال شده بود، از سوی برخی مقامات و چهره‌های مخالف مذاکرات نوشته شده بود که تاکید داشتند ایران باید «همه‌چیز را بگیرد و هیچ‌چیز ندهد». صالحی با انتقاد از این منطق، کنایه‌آمیز گفت: «چرا در آن پنج شش سال که خودتان تصمیم‌گیر بودید، هیچ چیز به‌دست نیاوردید؟»
به گفته وی، این نامه فقط یک موضع شخصی نبود، بلکه نشان‌دهنده جریانی ریشه‌دار در ساختار نظام بود که هر نوع تعامل و مذاکره با غرب را بی‌فایده می‌دانست و حتی حاضر بود برای تداوم بن‌بست و تحریم، مسیر توافق را مختل کند. این جریان حاضر بود حتی منافع ملی و زندگی مردم را قربانی بازی‌های سیاسی کند.
صالحی با انتشار این اطلاعات، تنها به گذشته اشاره نکرد، بلکه اکنون و آینده را نیز زیر سوال برد. او عملاً می‌گوید که ایران شاید می‌توانست مسیر دیگری را طی کند، اما قربانی تفکر بسته و مقاومت کورکورانه شده است.
افشاگری علی‌اکبر صالحی: درون‌نگری از دل نظام
افشاگری علی‌اکبر صالحی از اهمیت دوچندانی برخوردار است، زیرا وی یکی از چهره‌های کلیدی در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و فردی نزدیک به سطوح عالی تصمیم‌گیری بود. بنابراین افشای چنین اطلاعاتی از سوی او، گویای اختلافاتی عمیق و مزمن در درون نظام است.
او تاکید کرد که این نامه‌ها نوعی «اخلال عامدانه» در روند مذاکرات بودند و برخی افراد با نفوذ از جایگاه‌های خود برای منحرف کردن روند تصمیم‌گیری استفاده می‌کردند، بی‌توجه به اینکه مردم ایران زیر بار سنگین تحریم‌ها در حال له شدن بودند.
درحالی‌که رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی سکوت کردند، صدای اصلاح‌طلبان و فعالان اجتماعی بلند شد. بسیاری از آنان تفکر انزواطلبانه‌ای را که صالحی توصیف کرده، مقصر اصلی بحران‌های امروز کشور دانستند.
مطالعه بيشتر : شاه ارتش و ملت را از مونیخ گرامی داشت؛ لحظه‌ای از ادای احترام در قلب اروپا
واکنش‌های داخلی و بین‌المللی: نبرد پنهان به صحنه می‌آید
افشاگری علی‌اکبر صالحی نه تنها دیالوگ داخلی در ایران را برهم زد، بلکه نگاه رسانه‌ها و تحلیل‌گران بین‌المللی را نیز به خود جلب کرد. این افشاگری نشان داد که مذاکره‌کنندگان ایرانی همیشه در موقعیت تصمیم‌گیری آزاد نبودند، بلکه همواره تحت فشار و کنترل گروه‌های خاص داخلی عمل می‌کردند.
تحلیل‌گران در واشنگتن، پاریس و لندن معتقدند که این سخنان صالحی تایید می‌کند چرا مذاکرات هسته‌ای همیشه پرچالش و شکننده بوده‌اند. زیرا هیچ توافقی با ایران نمی‌تواند تضمین‌شده باشد، مگر اینکه اراده واقعی درون ساختار حاکمیت برای تفاهم وجود داشته باشد.
در داخل ایران نیز، کاربران شبکه‌های اجتماعی با خشم به افشاگری‌ها واکنش نشان دادند. بسیاری نوشتند که سال‌ها تحریم، فقر و تنش‌های سیاسی نتیجه اختلافات و بازی‌های پشت پرده‌ای بوده که مردم هیچ سهمی در آن نداشته‌اند.
