محدودیتهای دسترسی به فناوریهای نوین
تحریمها بر فناوری ایران بینالمللی تأثیرات عمیقی بر صنعت فناوری ایران گذاشته است و این موضوع به ضعفهای موجود دامن زده است.
تأثیر بر تحقیقات علمی
تحریمها باعث محدودیت در دسترسی به فناوریهای نوین و تجهیزات پیشرفته شده است. این موضوع مانع از پیشرفت در حوزههای مختلف فناوری میشود و ایران را از رقابت با کشورهای دیگر بازمیدارد.
تحریمها همچنین بر تحقیقات علمی و فناوری
در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی تأثیر منفی گذاشته است. بسیاری از پروژههای تحقیقاتی به دلیل عدم دسترسی به منابع و تجهیزات لازم متوقف شدهاند.برای غلبه بر تأثیرات منفی تحریمها، نیاز به استراتژیهای جدید و همکاریهای بینالمللی وجود دارد.
کاهش سرمایهگذاری خارجی و تاثیر آن
بر استارتاپهاتحریمها موجب کاهش شدید سرمایهگذاری خارجی در ایران شده و بر رشد استارتاپها و صنایع فناوری تاثیر منفی گذاشته است. بسیاری از سرمایهگذاران بینالمللی به دلیل محدودیتهای تجاری و ریسکهای اقتصادی تمایلی به سرمایهگذاری در ایران ندارند. این کاهش سرمایهگذاریها، منابع مالی مورد نیاز استارتاپها را محدود کرده و توسعه و مقیاسپذیری آنها را دشوار کرده است.با کاهش دسترسی به سرمایه خارجی، استارتاپها برای تأمین منابع مالی بیشتر به سرمایهگذاریهای داخلی و منابع دولتی متکی میشوند که اغلب کافی نیست. این شرایط موجب میشود که بسیاری از استارتاپهای نوآور، به ویژه در مراحل رشد، نتوانند به پتانسیل کامل خود برسند و یا مجبور به کاهش فعالیتهای خود شوند.
تاثیرات تحریم بر نیروی کار متخصص و فرار مغزها
تحریمها نه تنها بر صنایع و فناوری تاثیر گذاشته، بلکه مهاجرت نیروی کار ماهر و متخصص را نیز تشدید کرده است. محدودیتها در رشد حرفهای، دسترسی به فرصتهای بینالمللی و کاهش امنیت شغلی باعث شده تا بسیاری از متخصصان حوزههای فناوری و نوآوری کشور را ترک کنند و به دنبال فرصتهای بهتر در خارج از کشور باشند.این جریان مهاجرت، موسوم به فرار مغزها، بهویژه در صنایع پیشرفته و استارتاپها که نیاز مبرمی به نیروی انسانی خلاق و متخصص دارند، خسارتهای جدی وارد کرده است. این شرایط موجب میشود که شرکتها و استارتاپها برای جذب و نگهداشتن استعدادهای مورد نیاز، به سختی نیروی متخصص پیدا کنند و با کمبود نیروی کار ماهر در بازار مواجه شوند، که نهایتاً به کند شدن روند نوآوری و توسعه صنایع فناورانه در ایران منجر میشود.