در یکی از شوکهکنندهترین پروندههای امنیتی دو دهه اخیر، افشا شده است که «کاثرين بيريز شکدم» ـ یک زن فرانسویتبار که با هویت جعلی مسلمان به رسانههای رسمی جمهوری اسلامی نفوذ کرده بود ـ در واقع جاسوس سازمان موساد بوده است. این جاسوسه اسرائیلی توانست با عبور از فیلترهای امنیتی، با مقامات بلندپایه دیدار کرده، در دستگاه تبلیغاتی رژیم رخنه کند و بنا بر ادعای برخی منابع، در شناسایی و ترور تعدادی از فرماندهان نظامی ایران نقش مستقیم داشته باشد.
جزئیات روند استخدام كاثرين بيريز برای موساد، نه فقط لکه ننگی بر پرونده امنیتی جمهوری اسلامی است، بلکه سندی است بر بیکفایتی سیستم اطلاعاتی کشوری که ادعای «امنترین کشور خاورمیانه» را دارد.
پیشینه خانوادگی و نفوذ تدریجی در ساختار رژیم
کاثرين بيريز در خانوادهای یهودی و صهیونیست در فرانسه متولد شد. پدربزرگ مادری او از بازماندگان هولوکاست و پدربزرگ پدریاش از مبارزان یهودی علیه نازیها بودهاند. وی در دانشگاههای لندن، در رشتههای روانشناسی، مالی و ارتباطات تحصیل کرد. برای ورود به جوامع اسلامی، ابتدا با یک مرد یمنی ازدواج کرده و اسلام آورد؛ سپس به مذهب شیعه گروید و از این طریق توانست اعتماد نهادهای ایرانی را جلب کند.
او با قلمی فریبنده، شروع به نوشتن مقالاتی در حمایت از انقلاب اسلامی و محور مقاومت کرد. برخی از این مطالب حتی در پایگاه رسمی «خامنهای.آیآر» منتشر شد و به تدریج بهعنوان «روزنامهنگار نزدیک به بیت رهبری» شناخته شد.
جزئیات روند استخدام کاثرين بيريز برای موساد و مأموریتهایش در ایران
براساس مستندات منتشرشده توسط Times of Israel، Jerusalem Post و Lay of the Land، کاثرين بيريز از سوی موساد مأمور شده بود تا در رسانههای رسمی جمهوری اسلامی فعالیت کرده و ارتباطات استراتژیک ایجاد کند. او موفق شد با شخصیتهایی مانند ابراهیم رئیسی، فرماندهان سپاه قدس، و حتی شخص علی خامنهای ارتباط رسانهای برقرار کند.
جزئیات روند استخدام كاثرين بيريز برای موساد شامل آموزشهای تخصصی در زمینه سایهنویسی، تغییر هویت، و تکنیکهای نفوذ رسانهای است. گزارشها حاکی از آن است که اطلاعاتی که او از جلسات داخلی و گفتوگوهای چهرهبهچهره به موساد منتقل کرده، به طور مستقیم در طراحی عملیاتهای ترور مؤثر بوده است؛ از جمله ترور محسن فخریزاده و دیگر دانشمندان هستهای ایران.
اینکه چنین نفوذی چگونه بدون شناسایی انجام شد، سوالی است که دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی هیچگاه پاسخی برای آن نداشتند.
نقش جمهوری اسلامی در افتضاح امنیتی و ادامه سکوت رسانهای
پس از افشای هویت واقعی او در سال ۲۰۲۲، رژیم ایران تمامی آثار دیجیتال مربوط به کاثرين بيريز را از پایگاههای دولتی حذف کرد. حتی صداوسیما نیز به شکل ناگهانی آرشیو مصاحبههایش را بست. با این حال، جهان بیرون فراموش نکرد که چگونه یک جاسوس خارجی با نقاب خبرنگار مذهبی، از درون جمهوری اسلامی را فریب داد.
رسانههایی چون بیبیسی فارسی، دویچهوله، رادیو فردا و حتی روزنامه Guardian در گزارشهای تحلیلی خود، این افتضاح را نشاندهنده بحران عمیق اطلاعاتی در ایران دانستهاند.
ناظران بینالمللی تأکید کردهاند که جمهوری اسلامی بهجای مقابله با فساد درونی، تمرکز خود را بر سرکوب شهروندان منتقد گذاشته و همین باعث شده تا حفرههای امنیتی به سادگی رخنهپذیر باشند.
هشدار درباره امنیت ملی در رژیم فرسوده
پرونده کاثرين بيريز نه فقط یک داستان جاسوسی موفق، بلکه آیینهای تمامنما از فروپاشی نظام امنیتی جمهوری اسلامی است. از سوی دیگر، جزئیات روند استخدام كاثرين بيريز برای موساد نشان میدهد که رژیمهای ایدئولوژیک که با پارانویا حکومت میکنند، بیش از هر چیز، در برابر نفوذ واقعی آسیبپذیرند.
مطالعه بيشتر : ترامپ قبل از حمله به ایران چه تضمینهایی میدهد؟ | سه شرط کلیدی برای آغاز جنگ احتمالی
سوالی که همچنان بیپاسخ مانده، این است: اگر یک زن خارجی توانسته چنین دسترسیهایی داشته باشد، چند نفر دیگر هماکنون در ساختار رژیم فعالیت میکنند؟