صبح روز یکشنبه هشتم تیر ۱۴۰۴، دنیای هنر ایران یکی از چهره‌های ماندگار خود را از دست داد: جمال اجلالی، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون، در سن ۷۸ سالگی پس از سال‌ها تحمل بیماری، دار فانی را وداع گفت. با انتشار خبر درگذشت او، این پرسش در فضای عمومی تکرار شد: جمال اجلالی کیست؟ و چرا فقدان او تا این اندازه در میان اهالی هنر و مخاطبان تلویزیون احساس می‌شود؟
جمال اجلالی کیست؟ بازیگری که از صحنه تا پرده ماندگار شد
پاسخ به پرسش جمال اجلالی کیست؟ در کارنامه‌ای پُربار و خاطره‌انگیز نهفته است. او متولد ۱۳۲۶ شمسی بود و فعالیت هنری خود را از تئاتر آغاز کرد. سپس با ورود به تلویزیون و سینما، به یکی از چهره‌های محبوب و آشنا در خانه‌های ایرانی بدل شد.
اجلالی با ایفای نقش‌های پدر، آموزگار، و شخصیت‌های آرام و باوقار، در سریال‌هایی چون «در قلب من»، «مسافر»، «توطئه فامیلی»، و «شیدایی» خوش درخشید. در سینما نیز در فیلم‌هایی مانند «مدرسه پیرمردها»، «آبی»، «باد در علفزار می‌پیچد»، و «آرایش غلیظ» حضوری مؤثر داشت.
او بازیگری بود که نه با فریاد، که با سکوت و نگاه، احساسات را منتقل می‌کرد. در روزگاری که بازیگری به جلوه‌گری‌های سطحی گرایش یافته، جمال اجلالی نمونه‌ای از بازیگر اصیل و درونی بود که در دل مخاطبان جا گرفت.
سال‌های بیماری؛ مبارزه‌ای خاموش و انسانی
اما پشت لبخند گرم جمال اجلالی، سال‌ها مبارزه با بیماری پنهان بود. در سال ۱۳۹۲، هنگام فیلمبرداری یکی از آثار، دچار سکته مغزی شد. این حادثه نقطه آغاز دوران دشواری بود که طی آن اجلالی با مشکلات جسمی زیادی دست و پنجه نرم کرد.
فرزند او در گفت‌وگو با ایرنا تأیید کرد که پدرش از آن زمان بهبود نسبی یافت اما هرگز به شرایط عادی بازنگشت. او در کنار عوارض مغزی، با مشکلات گوارشی نیز روبه‌رو شد که حتی توانایی بلع غذا را از او گرفت. گرچه پس از درمان‌های طولانی این توانایی بازگشت، اما آثار بیماری تا آخر عمر با وی همراه بود.
با این حال، جمال اجلالی تا روزهای پایانی زندگی‌اش همچنان بر روی پا بود. بنا به گفته فرزندش، او ده روز پیش از درگذشت در منزل بستری شد و صبح روز یکشنبه، آرام و بی‌صدا، چشم از جهان فروبست.
فقدانی فراتر از یک بازیگر؛ پایان یک نسل
پاسخ به اینکه جمال اجلالی کیست؟ تنها در نام آثار او خلاصه نمی‌شود، بلکه در تأثیر فرهنگی و انسانی‌اش بر سینمای ایران نهفته است. او نماینده نسلی از هنرمندان بود که با صداقت و عشق به کار، جایگاهی جاودان در حافظه جمعی ملت پیدا کردند.
درگذشت او برای جامعه هنری، پایان یک دوره از بازیگری است؛ بازیگری صادق، متعهد، و بی‌ادعا. مراسم تشییع او قرار است روز سه‌شنبه با حضور هنرمندان و علاقمندان برگزار شود. همکارانش او را نه فقط به خاطر هنر، بلکه به خاطر اخلاق حرفه‌ای، فروتنی و آرامشش ستایش می‌کنند.
بازنشر صحنه‌هایی از بازی درخشان او در سریال “در قلب من” در شبکه‌های اجتماعی، یادآور این واقعیت است که برخی چهره‌ها هرگز از ذهن مردم پاک نمی‌شوند. یکی از کاربران نوشت: «او مثل پدر واقعی‌مان بود، نه فقط یک بازیگر.»
مطالعه بيشتر : دیدگاه یک پاداش هیجان‌انگیز در انتظار والیبال ایران؛ نبرد سرنوشت‌ساز برابر آلمان
صدای آرام، اثری جاودانه
وقتی می‌پرسیم جمال اجلالی کیست؟، پاسخ را در قلب و حافظه نسلی از ایرانیان می‌یابیم. او از آن دسته بازیگرانی بود که برای دیده شدن تلاش نکردند، بلکه به دلیل صداقت و عمق هنری‌شان دیده شدند. حالا که از میان ما رفته است، خلأیی در تلویزیون و سینمای ایران باقی مانده که به این سادگی‌ها پر نخواهد شد.
جمال اجلالی رفت، اما یاد، تصویر و صدای او، همچنان با ما خواهد ماند؛ در قاب تلویزیون، در خاطره‌ها، و در احترام عمیقی که جامعه هنری ایران برایش قائل است.
