در زمانی که چهره‌ها و نمادها در هم آمیخته‌اند، جوانی از شیراز با هیبتی مشابه شاه سابق، توجه همگان را به خود جلب کرده و به پدیده‌ای نوظهور در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.
شاه بازگشته است… عباس نيک رو کیست که شبیه محمدرضا پهلوی است؟
عباس نيک رو را نمی‌توان صرفاً یک اینفلوئنسر دانست. در حالی که بسیاری به تولید محتوای سرگرمی مشغول‌اند، او تصاویر و صحنه‌هایی را منتشر می‌کند که نمایانگر عمق تمدن ایران است، اما با زبان روز.
در دنیایی پر از تصاویر ساختگی و محتوای تکراری، چهره‌ی جوانی ایرانی به نام عباس نيک رو همانند برق از گذشته نمایان شد. نه فقط به دلیل شباهت خیره‌کننده‌اش به شاه فقید محمدرضا پهلوی، بلکه به خاطر حضوری که تلفیقی از تاریخ و چالشی اجتماعی است.
عباس متولد ماه شهریور در شهر شیراز است؛ شهری که همواره قلب تمدن پارسی بوده و زادگاه کوروش بزرگ و تخت جمشید. او لقب پسر ایران را برای خود انتخاب کرده، اشاره‌ای به اصالت و افتخار ملی‌اش، و چهره‌ای زنده از هویتی که معتقد است باید دوباره احیا شود.
فقط یک شباهت نیست: قهرمان ورزشی و صدای غرور ملی
نکته‌ی قابل توجه درباره‌ی عباس نيك رو فقط شباهت چهره‌ای نیست، بلکه شخصیتی است که این ظاهر را همراهی می‌کند. او قهرمان بدنسازی حرفه‌ای و پاورلیفتینگ است و به عنوان مربی، ترکیبی از فیزیک قدرتمند و ظاهر آراسته را به نمایش می‌گذارد. او با این ظاهر و گفتار، نمادی از قدرت و هویت ملی را ارائه می‌دهد.
در عکس‌ها و ویدیوهایش، با لباس‌های کلاسیک سلطنتی، در میان ستون‌های تخت جمشید، یا با موسیقی سنتی ایرانی ایستاده و می‌گوید: “ایران فقط یک جغرافیا نیست… بلکه کرامت است.”
شاه بازگشته است… یا فقط یک تصادف تاریخی؟
وقتی از عباس نيک رو درباره‌ی شباهتش به شاه سوال شد، پاسخی ساده اما معنادار داد:
“کلاً عکس‌ها و ویدیوها متعلق به خودم بود، این شباهت‌ها و پیام‌ها از طرف مردم آمد.”
او اضافه کرد:
“چون خودم به تاریخ و اصالتم خیلی اهمیت می‌دهم و اهل شیراز هستم، شهری که کوروش و تخت جمشید در آن قرار دارد.”
او هرگز قصد تقلید نداشت، اما به نظر می‌رسد تاریخ خودش او را انتخاب کرده تا چهره‌ای تازه برای غروری قدیمی باشد.
تأثیرگذاری متفاوت یا یک پروژه ملی؟
او بین نمادهای بصری تاریخی و پیام‌های ضمنی اجتماعی ارتباطی هوشمندانه ایجاد می‌کند. گویی می‌خواهد بگوید: “تاریخ می‌تواند بازگردد.” شاید به همین دلیل است که در میان دنبال‌کنندگانش یک جمله بارها تکرار می‌شود:
“شاه بازگشته است!”
این جمله تنها یک شعار نیست، بلکه به شعار نمادین دنبال‌کنندگانش تبدیل شده؛ کسانی که در چهره‌ی او چیزی را می‌بینند که سال‌هاست گمشده.
مطالعه بيشتر : آیا پروژه شکوفایی ایران، آغاز واقعی نجات کشور پس از جمهوری اسلامی است؟
سخن پایانی: آیا عباس نيک رو پیامی فراتر از ظاهر دارد؟
در نهایت، برخی ممکن است این ماجرا را تنها در حد شباهتی ظاهری ببینند. اما تأثیری که عباس نيک رو ایجاد کرده، غیرقابل انکار است. در حالی که سکوت بسیاری از زوایای جامعه ایران را فرا گرفته، این جوان از دل فارس باستان بیرون آمده تا بگوید: “کرامت گذشته، هنوز زنده است.”
او شاید “شاه جدید” نباشد، اما حضورش سوالی را مطرح کرده که نمی‌توان به‌راحتی از آن گذشت:
آیا او فقط یک چهره است؟ یا در واقع صدایی از گذشته است که در گوش حال زمزمه می‌کند و در انتظار آینده‌ای نوین است؟
