در حالی که پیشتر در غالب خانوارها فقط یک فرد خانواده و عمدتا مرد خانواده شاغل بوده، اما این روند در حال تغییر است و تعداد شاغلان در خانوارهای ایرانی در حال افزایش است. گودکان بازمانده از تحصیل از جمله افراد شاغل در خانوار هستند. این تغییرات به وضوح نشاندهنده بحران اقتصادی و اجتماعی در ایران است.
افزایش آمار اشتغال و تأثیرات آن
آمارها نشان میدهد که با افزایش تورم، درآمد خانوارها به صورت اسمی افزایش یافته، اما این افزایش به معنای بهبود وضعیت اقتصادی نیست. در واقع، افزایش نرخ بیکاری و تورم در کنار یکدیگر، وضعیت رفاه خانوارها را تحت فشار قرار داده و شمار زیادی از خانوارها را به زیر خط فقر مطلق رانده است.
بیکاری و فلاکت اقتصادی
“شاخص فلاکت” که از جمع دو نرخ بیکاری و تورم به دست میآید، نشان میدهد که وضعیت اقتصادی در ایران بهبود نیافته و فشارهای اقتصادی بر مردم همچنان افزایش یافته است. استانهای مختلف کشور به ویژه مناطق فقیرنشین، با مشکلات جدی در تأمین معیشت خود روبرو هستند.
کودکان بازمانده از تحصیل و بازار کار
افزایش تعداد شاغلان در خانوارها، به ویژه از طریق ورود کودکان بازمانده از تحصیل به بازار کار، نشاندهنده یک بحران عمیق اجتماعی است. این کودکان به جای تحصیل، به مشاغل کاذب مشغول شده و از فرصتهای کسب دانش و مهارتهای حرفهای محروم میشوند.
