در میان مناسبت‌های دینی، اهمیت روز عرفه برای ایرانیان جایگاهی ویژه و عمیق دارد. این روز برای میلیون‌ها نفر، فراتر از یک تقویم مذهبی، فرصتی است برای پالایش روح، طلب آمرزش و پیوند دوباره با معنویت. نهم ذی‌الحجه در ایران، روزی است که اشک، دعا و امید به شکل گسترده در جامعه دیده می‌شود.
ریشه‌های مذهبی و اهمیت روز عرفه در سنت شیعی
دعای عرفه از امام حسین (ع) یکی از عرفانی‌ترین متون دینی در سنت تشیع است و ایرانیان با دلبستگی خاصی آن را زمزمه می‌کنند. محتوای این دعا، از مراحل خودشناسی تا بندگی، مسیر روشنی برای اتصال با خداوند ترسیم می‌کند. در همین راستا، اهمیت روز عرفه نه‌تنها از منظر مناسک، بلکه از نظر تربیت معنوی و اخلاقی نیز پررنگ است.
حضور جمعی و شور عمومی در اماکن مذهبی
در این روز، حرم‌های مطهر مانند امام رضا (ع) در مشهد، حضرت معصومه (س) در قم و شاهچراغ (ع) در شیراز، مملو از جمعیتی می‌شوند که برای خواندن دعای عرفه گرد هم می‌آیند. فضای دعا و اشک، تجلی زنده‌ای از اهمیت روز عرفه در فرهنگ عمومی جامعه ایران است.
مطالعه بيشتر : عجیب‌ترین آداب و رسوم ایرانیان در عید قربان؛ وقتی مناسک قربانی رنگ خرافه و سیاست می‌گیرد
بازتاب رسانه‌ای و اجتماعی
از صداوسیما تا رسانه‌های مستقل و شبکه‌های اجتماعی، همه با پخش زنده مراسم، تحلیل‌های دینی، و کلیپ‌های احساسی از تجمعات مردمی، نقش پررنگی در تقویت ذهنیت مردم نسبت به اهمیت روز عرفه ایفا می‌کنند. همچنین کاربران زیادی این روز را فرصتی برای دعا برای صلح، آزادی و رفع ظلم در منطقه می‌دانند.
عرفه، صدایی جهانی از دل سنت ایرانی
در شرایط دشوار اجتماعی، ایرانیان به روز عرفه به چشم نقطه اتصال با آسمان نگاه می‌کنند. چه در خانه، چه در مسجد و چه در شبکه‌های اجتماعی، اهمیت روز عرفه به‌عنوان روزی برای بازنگری درونی، امید به فردا و بخشایش الهی برجسته می‌شود.
